Prof. zw. dr hab. Stanisław Leon Popek urodził się 20 lutego 1936 roku w Korytynie na Zamojszczyźnie. Uczęszczał do Państwowego Liceum Pedagogicznego w Zamościu oraz Studium Nauczycielskiego o kierunku wychowanie plastyczne. W latach 1958-1963 pracował jako nauczyciel wychowania plastycznego i muzycznego w liceach pedagogicznych w Leśnej Podlaskiej oraz Zamościu. Studiował historię sztuki w Uniwersytecie Adama Mickiewicza w Poznaniu. Następnie zaś podjął studia pedagogiczne na Wydziale Humanistycznym Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie, które ukończył z wyróżnieniem w 1969 roku specjalizując się w zakresie psychologii pod kierunkiem prof. dr hab. Józefa Reutta.
W latach 1963-1972 pełnił funkcję kierownika sekcji wychowania plastycznego Okręgowego Ośrodka Metodycznego w Lublinie natomiast od 1969-1972 roku kierownika Zespołu Szkolnictwa Ogólnokształcącego prowadząc jednocześnie eksperyment psychopedagogiczny w Zakładach kształcenia nauczycieli w Chełmie, Zamościu oraz Lublinie. Rozprawę doktorską pt. Analiza psychologiczna kryzysów w twórczości plastycznej dzieci i młodzieży pisał pod kierunkiem prof. dr hab. Józefa Reutta, którą obronił w 1973 roku uzyskując stopień doktora nauk humanistycznych. W 1979 roku uzyskał habilitację na podstawie rozprawy pt. Rozwój twórczości plastycznej dzieci i młodzieży, która zdobyła I nagrodę w konkursie naukowym w zakresie nauk społecznych. W 2000 roku uzyskał tytuł profesora zwyczajnego w zakresie psychologii.
Prof. Stanisław Popek od 1973 roku do chwili obecnej pracuje na Wydziale Pedagogiki i Psychologii UMCS w Lublinie, gdzie w latach 1979-1982 pełnił funkcję prodziekana, latach 1982-1984 dyrektora Instytutu Psychologii, natomiast w latach 1984-1987 oraz 1990-1996 dziekana Wydziału Pedagogiki i Psychologii UMCS. W latach 2003-2006 był rektorem Wyższej Szkoły Humanistyczno-Ekonomicznej im. Jana Zamoyskiego w Zamościu. Dotychczas wypromował 26 doktorów, 800 magistrów. Jest autorem 280 rozpraw i artykułów oraz redaktorem naukowym 26 książek.
Profesor Stanisław Popek zajmuje się psychologią różnic indywidualnych, psychologią zdolności, twórczości i sztuki. Od roku 1973 pracuje na Wydziale Pedagogiki i Psychologii Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie. Autor monografii: Analiza psychologiczna twórczości plastycznej dzieci i młodzieży (1978, 1985), Rozwój twórczości plastycznej dzieci i młodzieży (1979). Kwestionariusz Twórczego Zachowania – KANH (1990, 2000, 2008, 2010), Barwy i psychika. Percepcja. Ekspresja. Projekcja (1999, 2003, 2008, 2012), Człowiek jako jednostka twórcza (2001, 2003), Psychologia twórczości plastycznej (2010) wyróżniona nagrodą główną Lubelskiego Towarzystwa Naukowego w Lublinie (Nobel Lubelszczyzny 2010) oraz W kręgu aktywności twórczej (2015). Jest redaktorem naukowym 26 książek oraz autorem 300 rozprawi artykułów. W latach 1987-2007 pełnił funkcje redaktora naukowego Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sekcja J.
Profesor Stanisław Popek jest ponadto pisarzem i poetą, członkiem Związku Literatów Polskich. Opublikował 16 zbiorów poezji: Wymiary czasu (1994), Ku brzegom Styksu (1996), Wenus leżąca (1996), Tryptyk z Michałem Aniołem (1997), Ptakom błękitnym (1999) Odsłony Rzymskie (2000), Maski podróżne (2001), Srebrne ogrody (2003), Poliptyk czasu-wybór poezji ( 2006), W ogrodach Minerwy (2014), Kwiaty dla Afrodyty (2015), W cieniach mistrzów (2016), tom opowiadań Sny z wieży milczenia (2008) oraz powieści Dwunaste skrzypce (2011), Oczy ikony (2013), Naznaczony Syberią (2015). Jego utwory były publikowane w kilkudziesięciu almanachach i czasopismach literackich w języku polskim, flamandzkim, rosyjskim oraz rumuńskim. W latach 1998-2002 był prezesem Lubelskiego oddziału Związku Literatów Polskich. Jest także członkiem honorowym Polskiego Stowarzyszenia Kreatywności i Towarzystwa \przyjaciół Sztuk Pięknych. Od 50 lat uprawia twórczość plastyczną. W tym czasie zorganizował 50 wystaw indywidualnych w kraju i za granicą.
Jest laureatem 7 nagród naukowych Ministra Nauki i 6 nagród artystycznych (plastyka, literatura). Został odznaczony Srebrnym i Złotym Krzyżem Zasługi oraz Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, a także wyróżniony medalami „Za zasługi dla UMCS”, „Zasłużonego Działacza Kultury”, „Złotym Wawrzynem Literackim” za całokształt twórczości literackiej. W roku 2012 uzyskał międzynarodowy certyfikat „Mistrz Pedagogii”. W roku 2014 został laureatem „Skrzydeł Wyobraźni”, w 2015 roku został uhonorowany „Wyróżnieniem naukowym Multiinowator” za monografię W kręgu aktywności twórczej.