Immersja wytwarza inny rodzaj spotkania z odbiorcą dzieła. Zmysł dotyku sytuujący z jednej strony fragmentarycznie w płynnej symulacji prowadzonej za pomocą rękawicy, a z drugiej informujący o zakotwiczeniu w punkcie na zewnątrz podważa stabilność zakotwiczenia w jakimkolwiek punkcie.
Artysta tworzy warunek zaistnienia dzieła tożsamego z przeżyciem artystycznym. Interfejs między obiektem twórcy a odbiorcą ma kluczowe znaczenie, wyznacza bogactwo możliwości dialogu. Na ile wytworzony przez nią kanał kontaktowy jest konkurencyjny z postrzeganiem jedynie za pomocą interfejsu ciała. Od którego momentu możemy mówić o inicjowaniu sytuacji artystycznej, w którym momencie ona się kończy. Dzieło sztuki które staje się subtelnością aktywności, posiada szereg relacji. Zagadnienie określenia, co zawiera się w obszarze sytuacji estetycznej, a co jest zewnętrzem. Co znaczy, a co jest znakiem semantycznie, co składa się na elementy dzieła, gdy ich cześć stanowi o relacji. Charakter wizualny jest poszerzony przez jego istnienie w warstwie relacji.
Proces przeżycia artystycznego z trwania przechodzi w doświadczenie, w stawanie się, konstytuowanie nowej jakości relacji z otoczeniem. Poprzez konfrontowanie relacji człowiek – technologia, a także między ludźmi, kiedy, technologia staje się trzecim głosem spuścizny ludzkiej wiedzy, przekształconego otoczenia. Człowiek dostosowuje warunki współistnienia siebie i swojego tworu- zacieśniając krąg relacji, zmierzając do coraz silniejszych biotechnologicznych powiązań. Modalność wirtualnej przestrzeni odpowiada na potrzebę twórczą człowieka, staje się środowiskiem bardziej podatnym na kształtowanie myślą dzięki większej łatwości wizualizacji.
Doświadczenie estetyczne pozwala na rozwijanie obserwacji percepcji, procesu zmiany. Gdzie relacyjność zmienia obiekty, potrzeba kontaktu o pewnej jakości estetycznej powoduje sytuacje o takiej jakości, postrzeganie przedmiotów jako pomostów budujących taką sytuację, potrzebę ich adaptacji w tym kierunku. Obcowanie z byciem, na drodze rozwoju technologicznego, które łączy odbiór estetyczny i poznanie przekształca percepcję, pozwala doświadczać bycia człowiekiem w postępującym procesie zmian.