W wykładzie dotyczącymi zjawiska określanego przez wieki mianem histerii chciałabym wyjść od współczesnych debat prowadzonych na ten temat, by następnie – metodą historii regresyjnej – opowiedzieć o dziejach badań nad histerią. Jeśli histeria jest w pewnym sensie zaburzeniem świadomości, to czy jakieś aspekty ostatnich prac nad (nie)świadomymi procesami poznawczymi pomagają wyjaśnić jej niejasności? W szczególności badania nad hipnozą, czy też zespołem czynnościowych objawów neurologicznych (FND)? Innymi słowy powtórzę zadawane od wielu lat pytanie: gdzie obecnie ukryła się histeria? I postaram się wskazać nowe obszary badawcze tych poszukiwań.