dr Paweł Gładziejewski
Katedra Kognitywistyki
Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu
Powszechnie przyjmuje się, że nasze poczucie bycia „ja” utkane jest z narracji: nasz system poznawczy nadaje chaosowi życia postać koherentnej historii, z nami jako głównym bohaterem, wokół którego rozgrywają się wydarzenia. W swoim wystąpieniu chcę zadać pytanie, czego możemy nauczyć się o konstrukcji „ja” narracyjnego badając radykalnie odmienne stany świadomości (OSŚ), indukowane substancjami psychodelicznymi lub praktykowaniem medytacji. Omówię rodzinę koncepcji postulujących, że „ja” narracyjne wyłania się w wyniku integrowania informacji przez mózg, a za doświadczenia bezpodmiotowości towarzyszące OSŚ odpowiada proces dezintegracji wewnętrznego modelu świata. Z takiej perspektywy podejmę też temat relacji pomiędzy doświadczeniem bycia „ja” a doświadczeniem upływu czasu (oraz relacji między doświadczeniami bezpodmiotowości i bezczasowości), a także rolę, jaką OSŚ mogą odgrywać w filozoficznych sporach o realność „ja” i naturę tożsamości osobowej.