Związek człowieka z przedmiotami to temat, który od wieków fascynuje artystów, filozofów i socjologów. W kontekście sztuki, przedmioty, które zostały podniesione do rangi dzieła sztuki, stają się nośnikami ważnych informacji oraz nie szblonowych emocji. Przykładem mogą być tzw. „przedmioty znalezione”, które w sztuce współczesnej zyskują na wartości, przekształcając się w nośniki narracji i dłuższych opowieści. Każdy przedmiot, niezależnie od swojej pierwotnej funkcji, może opowiadać pewne historie. W momencie, gdy artysta decyduje się na włączenie go do swojego dzieła, nadaje mu nowe życie, przekształcając go w medium wyrazu. Takie obiekty nie tylko zachowują informacje o swoim wynalazcy, ale także stają się świadkami życia swoich posiadaczy. Na przykład, stara lampa naftowa, przedmiot codziennego użytku, może stać się symbolem przeszłości (reolucji w życiu człowieka), a jej obecność w dziele sztuki może skłaniać odbiorcę do refleksji nad życiem osób, które ją używały.
W kontekście problemu vanitas, przedmioty te nabierają dodatkowego znaczenia. Vanitas, jako temat artystyczny, przypomina o ulotności życia i nieuchronności śmierci. Rzeczy, które kiedyś były pamiątkami po zmarłych, stają się znakiem przemijania, a ich obecność w sztuce stawia pytania o pamięć, stratę i dziedzictwo. Przedmioty te, traktowane jako relikty, przywołują wspomnienia i emocje, które mogą być ultra osobiste, jak i uniwersalne. Mogą to być przedmioty codziennego użytku, takie jak ubrania, biżuteria czy książki, które niosą ze sobą historię życia ich właściciela. W ten sposób stają się nie tylko przedmiotami, ale także przekaźnikami, pomnikami.., które opowiadają o ludziach, ich marzeniach, radościach i smutkach. Warto zauważyć, że w dobie konsumpcjonizmu, przedmioty często tracą swoje pierwotne znaczenie, stając się jedynie towarem. Jednak w sztuce, dzięki transformacji i reinterpretacji, mogą odzyskać głębię i znaczenie. Artysta, podejmując decyzję o włączeniu konkretnego przedmiotu do swojego dzieła, staje się medium, które łączy przeszłość z teraźniejszością, tworząc pewne podwaliny do protypowania przyszłosci.
Podsumowując, związek człowieka z przedmiotami w kontekście sztuki jest złożonym i wielowymiarowym zjawiskiem. Przedmioty, które zostały podniesione do rangi dzieł sztuki, stają się nośnikami informacji i emocji, a ich obecność w kontekście vanitas przypomina o nietrwałości życia i wartościach, które przetrwają, nawet po śmierci ich właścicieli. Sztuka, w której przedmioty stają się świadkami ludzkich historii, może być nie tylko formą ekspresji, ale również przestrzenią refleksji nad naszą egzystencją i relacją z rzeczami, które nas otaczają.