Pandemia i Lockdowny stały pejzażem naszego życia i doświadczenia. Są one opisywane w formie zmian i wyzwań niezmiernie różnego rodzaju. Niektórzy mówią nawet, że jest to doświadczenie świata „na opak – do góry nogami”. Zderzenie z takim światem wywołuje liczne reakcje w postaci także emocji ujmowanych jako sposoby reakcji na otoczenie oraz jako zarządcze czynniki wyzwalające podejmowanie nowych często niewyuczonych dotąd interakcji społecznych. Ze względu na zachodzące zmiany, uprzednio wyuczone reakcje i gotowości do odpowiedzi, są często nieodpowiednie i niedostosowane do nowych okoliczności. W takich sytuacjach pojawia się zarówno niepewność, jak i funkcjonalna deregulacja. Zatem czynniki nasycające intensywnie emocje – szczególnie negatywne.
W proponowanym wystąpieniu bierzemy pod rozwagę ten rodzaj doświadczeń z okresu pandemii i lockdownów, zebrany przez nas w badaniach podłużnych z różnych okresów pandemii w postaci wywiadów ze studentami. Taki materiał empiryczny pozwoli na rozważenie trzech kwestii teoretycznych:
- jak nietypowe i nieznane dotąd wydarzenia i sytuacje generują emocje; następnie
- spojrzenie na materiał zebrany w badaniach podłużnych otworzy również możliwość głębszego rozważenia taksonomii mentalnej negatywnych emocji – szczególnie zróżnicowania np. nudy vs strachu;
- ale także, tak zebrany materiał da możliwość spojrzenia na funkcję emocji – i to nie od strony wiązania ich z oceną (emotion appraisal), lecz z działaniem i funkcją antycypacji społecznych.
Te trzy kwestie są szeroko dyskutowane dzisiaj w kognitywistyce i psychologii i właśnie na nich, z odwołaniem do materiału empirycznego, będzie koncentrował się wykład.