Tomasz Komendziński – Adiunkt w Katedrze Kognitywistyki w Instytucie Badań Informacji i Komunikacji na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu; wicedyrektor tego Instytutu ds.  współpracy z zewnętrznym otoczeniem badawczym i ekonomicznym oraz współpracy zagranicznej. Tomasz Komendziński jest członkiem  Laboratorium Neurokognitywnego w Interdyscyplinarnym Centrum Nowoczesnych Technologii, gdzie odpowiada za obszar Zaburzenia Świadomości oraz jest założycielem i koordynatorem grupy InteRDoCTor (International-interdisciplnary Research for Disorders of Consciousness in Torun) stworzonej dla realizacji programu rozwoju badań nad zaburzeniami świadomości.

Jest członkiem wielu krajowych i międzynarodowych towarzystw naukowych (m.in. Cognitive Science Society, Society for Social Neuroscience, European Society for Cognitive and Affective  Neuroscience, Association for Psychological Science, iACToR International Association of CyberPsychology, Training, and Rehabilitation) oraz komitetów redakcyjnych, a w tym zagranicznych „Phenomenology and Cognitive Sciences” (Springer, 100 punktów) oraz Frontiers in Neuroscience – Neural Technology (100 punktów, IF 3.707)

Tomasz Komendziński jest członkiem Emerging Field – Perception, Cognition and Language (PeCoLa) w ramach IDUB (Inicjatywa Doskonałości Uczelnia Badawcza), gdzie otrzymał finansowanie na stworzenie stanowiska diagnostycznego dla pacjentów z zaburzeniami świadomości.

Jest również współorganizatorem międzynarodowego seminarium „Science Bridges” prowadzonego wspólnie z dr hab. V. Osińska, prof. UMK w Instytucie Badań nad Informacją i Komunikacją na Wydziale Filozofii i Nauk Społecznych UMK.

Zajmuje się problematyką zaburzeń świadomości we współpracy przede wszystkim z Fundacją Światło (tam ostatnio realizował projekt przezskórnej usznej stymulacji nerwu błędnego u pacjentów w stanie wegetatywnym i stanie minimalnej świadomości), badaniami interdyscyplinarnymi i transdyscyplinarnymi oraz integracją metod i narzędzi  badawczych, zwłaszcza w badaniach nad mózgiem i umysłem.  Szczególnie rozwija teorię komunikacji jako podzielania, ucieleśnionych nauk kognitywnych oraz zastosowania kognitywistyki, zwłaszcza w medycynie, a tu ostatnio zwłaszcza w związku z projektami deep medicine Erica Topola oraz nowych kompetencji dla medycyny w związku z zastosowaniem nowoczesnych technologii, repozytoriów masywnych danych oraz aplikowania sztucznej inteligencji (na przykładzie zaburzeń świadomości), a także wyzwań Society 5.0 (projekt japoński), AI for Social Good (źródłowo projekt Google) oraz Inclusive Society (OECD).

Obecnie razem z Krajowym Instytutem Gospodarki Senioralnej oraz badaczami z UW i UJ przygotowuje projekt stymulacji przezskórnej usznej nerwu błędnego u seniorów w kierunku wzmocnienia wellbeing, a także razem z Wydawnictwem Nowa Era oraz grupą badaczy z UMK z różnych dyscyplin przygotowuje projekt dotyczący kompetencji wizualnej dzieci w wieku szkolnym oraz uczestniczy w przygotowywaniu projektu dotyczącego percepcji sztuki z wykorzystaniem nowoczesnych metod badania mózgu oraz modelowania procesów przetwarzania informacji w nich przebiegających.

Kierował wieloma i uczestniczył w wielu projektach interdyscyplinarnych, a obecnie jest członkiem polskiej grupy (4 osoby – 3 SWPS i 1 UMK) uczestniczącej w międzynarodowym badaniu międzykulturowym „Współczucie, więzi społeczne i odporność na traumatyczne doświadczenia w trakcie pandemii Covid: 19” prowadzone w 22 krajach na 5 kontynentach. 

Jest autorem ponad 100 publikacji z dziedziny kognitywistyki, filozofii, rehabilitacji, badań interdyscyplinarnych. Organizator wielu konferencji naukowych. Opiekun naukowy Toruńskiego Koła Kognitywistycznego.