Mateusz Kusio
Humboldt-Universität zu Berlin
Kolorystyka biblijna i metafory ucieleśnione
Postulat kluczowej – nie zaś jedynie retorycznej czy ornamentalnej – roli metafor w procesach poznawczych stanowi fundament teorii Lakoffa i Johnsona. Jest ona obecnie ubogacana przez badaczy przez pojęcie „poznania ucieleśnionego”, w ramach którego procesy myślowe mogą stanowić symulacje doznań zmysłowych i emocjonalnych. W swoim wystąpieniu podejmę zagadnienie metafor ucieleśnionych – metafor, w których abstrakcyjna domena pojęciowa rzutowana jest na domenę symulowanych percepcji – w historii biblijnych określeń kolorystycznych. Za przykład posłuży mi czerń wzmiankowana w pierwszym rozdziale Pieśni nad pieśniami, starotestamentalnego poematu miłosnego. Używając wyżej naszkicowanego aparatu pojęciowego, ukażę, jak kolor ten stał się dla późniejszych czytelników tego tekstu – Orygenesa z Aleksandrii i starożytnych rabinów – rezerwuarem znaczeń abstrakcyjnych, takich jak grzech, nieczystość, duchowe zagubienie i odrzucenie przez Boga.