Aleksytymia jako zjawisko wielowymiarowe – Zuzanna Reszka

Aleksytymia została opisana w roku 1972 przez Petera Sifneosa. Osoby cierpiące na to zaburzenie cechują się trudnościami w identyfikowaniu i nazywaniu własnych emocji, słabym wglądem w afektywny komponent osobowości, ograniczoną umiejętnością fantazjowania oraz empatyzowania. Zaburzona zostaje również zdolność regulowania emocji, co w efekcie powoduje, że osoby aleksytymiczne stosują dezadaptacyjne strategie kontroli emocji, takie jak tłumienie emocji, występujące również u chorych na depresję. Aleksytymicy mają tendencję do przypisywania zmian fizjologicznych wywołanych przez emocje czynnikom zewnętrznym. Nie są w stanie kategoryzować wrażeń cielesnych na somatyczne i afektywne. Prezentacja ma na celu przybliżenie tego zaburzenia ze strony neuropsychologicznej, poprzez ukazanie mechanizmów zachodzących w mózgu oraz zmian w strukturach neuronalnych osób z grupy klinicznej. Ponadto przedstawiony zostanie związek pomiędzy aleksytymią a depresją, samobójstwami oraz agresją. Omówione zostaną również przyszłe kierunki badań nad aleksytymią.

Zuzanna Reszka